Donderdag 1 maart was het echt zover. Mijn huis was die week al leeggehaald door de verhuizers, en blinkend schoon gepoetst door mij en een lieve vrijwilligster, zodat het nauwelijks meer als thuis voelde.

Ik heb diverse keren tevergeefs afscheid genomen van velen, maar maar als je voor het laatst iemand vasthoudt, dan pas wordt het vertrek concreet en pijnlijk.

Het spreekwoord "uit het oog, uit het hart" ervaar ik nu zelf. Nederland is nog maar 48 uur geleden, maar voelt als een ander tijdperk. Ik moet papieren regelen, een woonplek uitzoeken, de taal leren, en de ins en de outs van Google. Ik kreeg vlak voor vertrek "succes met je nieuwe leven" toegewenst. Dat klinkt ondertussen niet meer melodramatisch.

Voorlopig ben ik in een appartement-hotel gevestigd, hoewel appartement een groot woord is: het zijn 2 kamertjes plus een minikeukentje (bestaande uit magnetron) en badkamertje. Je zou er in Utrecht net twee studenten in kunnen huisvesten. Ook het zwembad van het hotel zal met zijn 2x8m zal het niet snel populair worden bij de Pieter van den Hoogenbands onder ons.

Op mijn aankomstdag ben ik -na het regelen van wat officiele papieren- direct maar naar mijn kantoor gegaan. Ze waren net klaar met de prijsuitreiking van Google Code Jam Latin America (een programmeerwedstrijd) dus hapjes en drankjes stonden klaar, en omdat het vrijdagmiddag was, waren er ook biertjes. Na overleg kreeg ik te horen dat ik per 1 maart (diezelfde vrijdag) zou beginnen, dit oa. omdat ik anders niet gedekt was door de levensverzekering. Ik kan dus per direct veilig sterven. Ik werd toen rondgeleid en voorgesteld aan iedereen. Ik bleek een beroemdheid: ik was immers "Hhennwhen", die rare Chinees/Nederlander die al maanden lang nu echt binnenkort zou gaan beginnen. Mijn roem als eeuwige "New Hire" strekte zich zelfs uit tot New York.

De meeste interne informatie over Google is per definitie geheim, maar sommige dingen zijn zoals verwacht: we hebben zitzakken in vrolijke kleuren, lava lampen, en bij de receptie een scherm waar zoektermen van over de hele wereld voorbij vliegen. Er zijn ook gratis hapjes, drankjes, en diverse andere goodies. Ik heb een werkplek, weet ik waar ik aan ga werken, en dat ik binnenkort een maand op training mag, waarschijnlijk in New York.

Dit weekend heb ik door de stad gewandeld, om een indruk van de geografie te krijgen en mijn eerste boodschappen te doen. Ik heb inmiddels de 1e supermarkt gevonden die Champagne, Funghi Porcini en Barilla pasta op voorraad heeft, dus ik vermoed dat mijn inwendige mens de komende tijd zal overleven. Ik moet alleen nog een betrouwbare leverancier van Arabica bonen zien te vinden.